திருக்குறள்- மருந்து

 திருக்குறள்

மருந்து- அதிகாரம்-95

குறள் 941:

மிகினும் குறையினும் நோய்செய்யும் நூலோர்

வளிமுதலா எண்ணிய மூன்று.

குறள் விளக்கம்:

மருத்துவ நூல் வல்லார் வாதம் முதலாக (வாதம், பித்தம், கபம்) வகுத்துச் சொல்லும் மூன்றும் உடம்புக்கு ஏற்ற அளவில் இல்லாமல் மிகுமானாலும் குறையுமானாலும் நோயை உண்டாக்கும்.

குறள் 942:

மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது

அற்றது போற்றி உணின்.

குறள் விளக்கம்:

ஒருவன் முன்வேளை உண்ணப்பட்டது சீரணித்த அளவை அறிந்து, பின் உண்பானாயின், அவனது உடம்புக்கு மருந்து என ஒன்று வேண்டியதில்லை.

குறள் 943:

அற்றால் அறவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு

பெற்றான் நெடிதுய்க்கும் ஆறு.

குறள் விளக்கம்:

முன் உண்ட உணவு செரித்துவிட்டால், பின் வேண்டிய அளவு அறிந்து உண்ணவேண்டும், அதுவே உடம்பு பெற்றவன் அதை நெடுங்காலம் செலுத்தும் வழியாகும்.

குறள் 944:

அற்றது அறிந்து கடைப்பிடித்து மாறல்ல

துய்க்க துவரப் பசித்து.

குறள் விளக்கம்:

முன்பு உண்டது சீரணமாகிவிட்டதை அறிந்து நன்கு பசிக்கும்போது உடம்பிற்கும் காலத்திற்கும் ஒவ்வாத உணவினை விலக்கி உண்ணுதல் வேண்டும்.

குறள் 945:

மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்துண்ணின்

ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு.

குறள் விளக்கம்:

உடலுக்கு ஒத்துவரக்கூடிய உணவைக்கூட அதிகமாகும்போது மறுத்து அளவுடன் உண்டால், உயிர் வாழ்வதற்குத் தொல்லை எதுவுமில்லை.

குறள் 946:

இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும்

கழிபேர் இரையான்கண் நோய்

குறள் விளக்கம்:

குறைந்த அளவு இன்னதென்று அறிந்து உண்பவனிடத்தில் இன்பம் நிலைத்து நிற்பதுபோல, மிகுதியாக உண்பவனிடத்தில் நோய் நீங்காமல் நிற்கும்.

குறள் 947:

தீயள வன்றித் தெரியான் பெரிதுண்ணின்

நோயள வின்றிப் படும்.

குறள் விளக்கம்:

பசித்தீயின் அளவின் படி அல்லாமல், அதை ஆராயாமல் மிகுதியாக உண்டால், அதனால் நோய்கள் அளவில்லாமல் ஏற்ப்பட்டு விடும்.

குறள் 948:

நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும்

வாய்நாடி வாய்ப்பச் செயல்.

குறள் விளக்கம்:

நோய் தணிக்கும் மருத்துவன் நோயை இன்னதென்று அறிந்து, நோயின் காரணத்தை ஆராய்ந்து, அதைத் தீர்க்கும் வழியையும் அறிந்து, பிழைபடாமல் செய்தல் வேண்டும்.

குறள் 949:

உற்றான் அளவும் பிணியளவும் காலமும்

கற்றான் கருதிச் செயல்.

குறள் விளக்கம்:

மருத்துவ நூலைக் கற்றவன், நோயுற்றவனுடைய வயது முதலியவற்றையும், நோயின் அளவையும், காலத்தையும் ஆராய்ந்து செய்ய வேண்டும்.

குறள் 950:

உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துஉழைச் செல்வானென்று

அப்பால்நாற் கூற்றே மருந்து.

குறள் விளக்கம்:

நோயாளி, நோயைத் தீர்க்கும் மருத்துவன், அவனுக்கு உதவியாகிய மருந்து, அம்மருந்தை அருகில் இருந்து தருபவன் என்று அந்த நான்கு பகுதியை உடையது மருத்துவ முறையாகும்

-திருவள்ளுவர்