திருக்குறள்- வெகுளாமை

 திருக்குறள்

வெகுளாமை- அதிகாரம் - 31

குறள் 301: 

செல்லிடத்துக் காப்பான் சினங்காப்பான் அல்லிடத்துக்

காக்கின்என் காவாக்கால் என்.

குறள் விளக்கம்:

தனக்குச் சொல்லக்கூடிய இடத்திலும் சினத்தைக் காப்பவனே காப்பவன்: செல்லாத இடத்திலே காத்தால் என்ன? காவாதிருந்தால் என்ன?

குறள் 302: 

செல்லா இடத்துச் சினந்தீது செல்இடத்தும்

இல்அதனின் தீய பிற.

குறள் விளக்கம்:

செல்லாத இடத்திலே சினம் கொள்வதனால் தீமை வரும். செல்லும் இடத்திலும் அதனிலும் தீமையானது வேறு ஏதும் இல்லை.

குறள் 303: 

மறத்தல் வெகுளியை யார்மட்டும் தீய

பிறத்தல் அதனான் வரும்.

குறள் விளக்கம்:

எவரிடத்திலும் சினங்கொள்ளாமல், அவர் தீயசெயலை மறப்பதே நல்லது: தீமையான விளைவுகள் அச்சத்தினால் வந்து சேரும்.

குறள் 304: 

நகையும் உவகையும் கொல்லும் சினத்திற்

பகையும் உளவோ பிற.

குறள் விளக்கம்:

முகமலர்ச்சியான நகையும், அகமலர்ச்சியான உவகையையும் கொல்லும் சினத்தினும், உயிருக்குப் பகையானவை வேறு உளவோ?

குறள் 305: 

தன்னைத்தான் காக்கின் சினங்காக்க காவாக்கால்

தன்னையே கொல்லும் சினம்.

குறள் விளக்கம்:

ஒருவன் தன்னை காக்க விரும்பினால் சினம் எழாமல் காத்துக் கொள்க. காவாதிருந்தால், அச் சினமானது அவனையே ணிடிவில் கொன்றுவிடும்.

குறள் 306: 

சினம்என்னுஞ் சேர்ந்தாரைக் கொல்லி இனமென்னும்

ஏமப் புணையைச் சுடும்.

குறள் விளக்கம்:

சேர்ந்தாரைக் கொல்லும் இயல்புடைய சினமானது, தன் இனத்தார் என்னும் பாதுகாவலான தெப்பத்தையும் சுட்டு எரித்து விடும்.

குறள் 307: 

சினத்தைப் பொருளென்று கொண்டவன் கேடு

நிலத்தறைந்தான் கைபிழையா தற்று.

குறள் விளக்கம்:

சினத்தையே செல்வம் என்று நினைத்து மேற்கொண்டவன் அதனாற் கெடுதல், நிலத்திலே அறைந்தவனின் கையானது நோவிலிருந்து தப்பாததுபோல் உறுதியாகும்.

குறள் 308: 

இணர்எரி தோய்வன்ன இன்னா செயினும்

புணரின் வெகுளாமை நன்று.

குறள் விளக்கம்:

பலமாக கொழுந்துவிட்டு எரியும் நெருப்பில் வீழ்ந்தாற் போன்ற துன்பத்தை ஒருவன் செய்த போதும், கூடுமானால், அவன்பால் வெகுளாமையே நன்று.

குறள் 309: 

உள்ளிய தெல்லாம் உடனெய்தும் உள்ளத்தால்

உள்ளான் வெகுளி எனின்.

குறள் விளக்கம்:

ஒருவன் உள்ளகத்தாலும் சினத்தைப்பற்றி நினையாதவன் என்றால், அப்படிப்பட்டவன் நினைத்தது எல்லாம் உடனே அவனை வந்தடையும்.

குறள் 310: 

இறந்தார் இறந்தார் அனையர் சினத்தைத்

துறந்தார் துறந்தார் துணை.

குறள் விளக்கம்:

அளவு கடந்து சினத்திலே ஈடுபட்டவர் இறந்தவரைப் போன்றவர்; சினத்தை கைவிட்டவரோ முற்றும் துறந்த மேலோருக்கு இணையாவர்.

-திருவள்ளுவர்