திருக்குறள்- புகழ்

திருக்குறள்

புகழ்- அதிகாரம்-24

குறள் 231: 

ஈதல் இசைபட வாழ்தல் அதுவல்லது

ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு.

குறள் விளக்கம்:

உள்ளதைப் பலருக்கும் பகுத்துக் கொடுக்குப் புகழோடு வாழ வேண்டும். அப்படிப்பட்ட வாழ்வு அல்லாமல் உயிருக்கு ஊதியம் என்பது வேறு யாதும் இலலை.

குறள் 232: 

உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்குஒன்று

ஈவார்மேல் நிற்கும் புகழ்.

குறள் விளக்கம்:

புகழ்ச்சியாகப் பேசுகிறவர் பேசுகின்றவற்றுள் எல்லாம், இரப்பவர்க்கு ஒன்றைக் கொடுத்து உதவுகின்றவரின் மேல் நிற்கின்ற புகழே எப்போதும் நிலையானது.

குறள் 233: 

ஒன்றா உலகத்து உயர்ந்த புகழல்லாற்

பொன்றாது நிற்பதொன் றில்.

குறள் விளக்கம்:

உயர்ந்த புகழ் அல்லாமல் உலகத்தில் ஒப்பற்ற ஒரு பொருளாக அழியாமல் நிலைநிற்க வல்லது வேறொன்றும் இல்லை.

குறள் 234: 

நிலவரை நீள்புகழ் ஆற்றின் புலவரைப்

போற்றாது புத்தேன் உலகு.

குறள் விளக்கம்:

உலகத்தின் எல்லைவரை பரவிநிற்கும் புகழுக்குரிய செயலை ஒருவன் செய்தால், வானுலகமும் தேவரைப் போற்றாது, அப் புகழாளனையே விரும்பிப் போற்றும்.

குறள் 235: 

நத்தம்போற் கேடும் உளதாகும் சாக்காடும்

வித்தகர்க்கு அல்லால் அரிது.

குறள் விளக்கம்:

புகழால் மேன்மை பெறக்கூடிய கேடும். செத்தும் புகழால் வாழ்ந்திருக்கும் சாவும், அறிவிற் சிறந்தோருக்கு அல்லாமல் பிறருக்கு ஒரு போதும் கிடைக்காது.

குறள் 236: 

தோன்றிற் புகழொடு தோன்றுக ஆஃதிலார்

தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று.

குறள் விளக்கம்:

உலகத்தார் முன்பாக ஒருவன் தோன்றினால் புகழோடு தான் தோன்ற வேண்டும், புகழ் இல்லாதவர் தோன்றுவதைவிடத் தோன்றாமல் போவதே நல்லது.

குறள் 237: 

புகழ்பட வாழாதார் தந்நோவார் தம்மை

இகழ்வாரை நோவது எவன்.

குறள் விளக்கம்:

தமக்கு புகழ் உண்டாகும்படி வாழாதவர்கள், தம்மை நொந்து கொள்ளாமல், தம்மை இகழ்கின்ற உலகத்தாரை நொந்து கொள்வது எதற்காவோ?

குறள் 238: 

வசையென்ப வையத்தார்க்கு எல்லாம் இசைஎன்னும்

எச்சம் பெறாஅ விடின்.

குறள் விளக்கம்:

தமக்குப்பின்னரும் எஞ்சிநிற்கும் புகழைப் பெறாமல் விட்டு விட்டால், அதுவே உலகத்தார்க்கு எல்லாம் பெரிய வசையாகும் என்பார்கள்.

குறள் 239: 

வசையிலா வண்பயன் குன்றும் இசையிலா

யாக்கை பொறுத்த நிலம்.

குறள் விளக்கம்:

புகழ் இல்லாதவனுடைய உடம்பைத் தாங்கிக் கொண்டிருந்த பூமியுங்கூட, வசையில்லாத வளமான பயனைத் தருவிதில் குறைபாடு அடையும்.

குறள் 240: 

வசையொழிய வாழ்வாரே வாழ்வார் இசையொழிய

வாழ்வாரே வாழா தவர்.

குறள் விளக்கம்:

வகை இல்லாமல் வாழ்கின்றவரே முறையாக வாழ்பவர் ஆவர். புகழ் இல்லாமல் வாழ்கின்றவரே உயிரோடிருந்தும் உயிர் வாழாதவர் ஆவர்.

-திருவள்ளுவர்