திருக்குறள்–பொச்சாவாமை

 திருக்குறள்

பொச்சாவாமை-அதிகாரம் 54

குறள் 531:

இறந்த வெகுளியில் தீதே சிறந்த

உவமை மகிழ்ச்சியிற் சோர்வு.

குறள் விளக்கம்:

சிறப்பான உவகையாலே மகிழ்ச்சி அடைந்து, அதனால் கொள்ளும் மறதியானது, அளவுகடந்து கொள்ளும் தீமையைக் காட்டிலும் தீமை தருவதாகும்.

குறள் 532:

பொச்சாப்புக் கொல்லும் புகழை அறிவினை

நிச்ச நிரப்புக்கொன் றாங்கு.

குறள் விளக்கம்:

நாளுக்கு நாள் பெருகும் வறுமைத் துயரமானது ஒருவனது அறிவைக் கெடுத்தலைப் போல, மறதியானது, ஒருவனது புகழையும் தவறாமல் கெடுத்து விடும்.

குறள் 533:

பொச்சாப்பார்க் கில்லை புகழ்மை அதுவுலகத்து

எப்பானூ லோர்க்குந் துணிவு.

குறள் விளக்கம்:

மறதி உடையவர்களுக்கு புகழ் உடைமை என்பது இல்லை. அது உலகத்திலுள்ள எத்தகைய நூலோர்க்கும் ஒத்ததாக விளங்கும் ஒரு முடிவு ஆகும்.

குறள் 534:

அச்ச முடையார்க் கரணில்லை யாங்கில்லை

பொச்சாப்பு உடையார்க்கு நன்கு.

குறள் விளக்கம்:

அச்சம் உடையவர்க்கு அரண்காவல் இருந்தும் பயனில்லை, அவ்வாறே மறதி உடையவர்களுக்கு நல்ல செல்வநலம் இருந்தாலும் அதனால் பயன் இல்லை.

குறள் 535:

முன்னுறக் காவாது இழுக்கியான் தன்பிழை

பின்னூறு இரங்கி விடும்.

குறள் விளக்கம்:

துன்பம் வருவதற்கு முன்பாகவே தன்னைக் காத்துக் கொள்ளாமல் மறதியாக இருந்தவன், பின்னர்த் துன்பம் வந்தபோது தன் பிழையை நினைத்து வருந்துவான்.

குறள் 536:

இழுக்காமை யார்மாட்டும் என்றும் வழுக்காமை

வாயி னதுவொப்ப தில்.

குறள் விளக்கம்:

மறதியில்லாத இயல்பு எவரிடத்தும் எக்காலத்தும் குறையாமலிருந்தால், அதற்கு ஒப்பாக நன்மை தருவது வேறு எதுவும் இல்லை.

குறள் 537:

அரியவென் றாகத இல்லை பொச்சாவாக்

கருவியாற் போற்றிச் செயின்.

குறள் விளக்கம்:

மறவாமை உன்னும் கருவியினாலே எதனையும் பேணிச் செய்தால், செய்வதற்கு அரியன என்று நினைத்துக் கைவிடும் செயல்களும் இல்லையாகும்.

குறள் 538:

புகழ்ந்தவை போற்றிச் செயல்வேண்டுஞ் செய்யாது

இகழ்ந்தார்க்கு எழுமையும் இல்.

குறள் விளக்கம்:

சான்றோர்கள் சிறந்தவையாகப் போற்றும் கடமைகளைப் போற்றிச் செய்தல் வேண்டும். அவ்வாறு செய்யாமல் மறந்தவர்க்கு எழுமையும் நன்மை இல்லை.

குறள் 539:

இகழ்ச்சியில் கெட்டாரை உள்ளுக தாந்தம்

மகிழ்ச்சியின் மைந்துறும் போழ்து.

குறள் விளக்கம்:

தாம், தம்முடைய மகிழ்ச்சியினாலே செருக்கடையும்போது, முன்னர் அப்படிப்பட்ட மகிழ்ச்சியினாலே மறதியடைந்து கெட்டழிந்தவர்களை நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.

குறள் 540:

உள்ளிய தெய்தல் எளிதுமன் மற்றுந்தான்

உள்ளிய துள்ளப் பெரின்.

குறள் விளக்கம்:

தான் அடையக் கருதியதை இடைவிடாமல் மறதியின்றி நினைக்கக் கூடுமானால், ஒருவன், தான் நினைத்ததை அடைதல் என்பது எளிதாயிருக்கும்.

-திருவள்ளுவர்