திருக்குறள்–கண்ணோட்டம்

 திருக்குறள்

கண்ணோட்டம்-அதிகாரம் 58

குறள் 571:

கண்ணோட்டம் என்னுங் கரிபொருள் காரிகை

உண்மையான் உண்டிவ் வுலகு.

குறள் விளக்கம்:

கண்ணோட்டம் என்று சொல்லப்படுகிற மிகப் பெரிய அழகு இருப்பதனாலேதான், இவ்வுலகமும் அழிவை அடையாமல் நிலைபெற்றிருக்கிறது.

குறள் 572:

கண்ணோட்டத் துள்ளது உலகியல் அஃதிலார்

உண்மை நிலைக்குப் பொறை.

குறள் விளக்கம்:

உலக நடைமுறை என்பது கண்ணோட்டத்தினால் நடந்து வருவதே. ஆகவே, கண்ணோட்டம் இல்லாதவர்கள் இருப்பது உலகத்திற்கு வீண் சுமைதான்.

குறள் 573:

பண்ணென்னாம் பாடற் கியைபின்றேல் கண்ணென்னாம்

கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்.

குறள் விளக்கம்:

பொருளோடு பாடல் பொருந்தவில்லை என்றால் அந்த இசையினால் பயன் இல்லை; அதுபோலவே, கண்ணோட்டத்தோடு அமையாத கண்களாலும் பயன் இல்லை.

குறள் 574:

உளபோல் முகத்தெவன் செய்யும் அளவினால்

கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்.

குறள் விளக்கம்:

தேவையான அளவுக்குக் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்ணானது, முகத்திலே இருப்பது போலத் தோன்றுவதைத் தவிர, உடையவனுக்கு என்ன நன்மையைத் தரும்.

குறள் 575:

கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம் அஃதின்றேல்

புண்ணென்று உணரப் படும்.

குறள் விளக்கம்:

கண்ணிற்கு அழகு தரும் ஆபரணம் கண்ணோட்டமே. அந்தக் கண்ணோட்டமாகிய ஆபரணம் இல்லையானால், அது "புண்" என்றே சான்றோரால் கருதப்படும்.

குறள் 576:

மண்ணோடு இயைந்த மரத்தனையர் கண்ணோடு

இயைந்துகண் ணோடா தவர்.

குறள் விளக்கம்:

கண்ணோடு பொருந்தியவராக இருந்தும், கண்ணோட்டம் ஆகிய செயல்களைச் செய்யாதவர்கள், மண்ணோடு பொருந்தியுள்ள மரத்தைப் போன்றவர்கள் ஆவர்.

குறள் 577:

கண்ணோட்ட மில்லவர் கண்ணிலர் கண்ணுடையார்

கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல்.

குறள் விளக்கம்:

கண்ணோட்டம் இல்லாதவர்கள், கண்கள் இருந்தாலும் குருடர்களே. கண்ணுடையவர்கள் கண்ணோட்டம் இல்லாமல் இருத்தல் என்பது பொருத்தமில்லை.

குறள் 578:

கருமஞ் சிதையாமற் கண்ணோட வல்லார்க்கு

உரிமை உடைத்திவ் வுலகு.

குறள் விளக்கம்:

தொழிலிலே கெடுதல் ஏற்படாமல், எவரிடமும் கண்ணோட்டத்துடன் நடந்துகொள்ள வல்லவர்களுக்கு, இவ்வுலகமே உரிமை உடையதாகும்.

குறள் 579:

ஒறுத்தாற்றும் பண்பினார் கண்ணுங்கண் ணோடிப்

பொறுத்தாற்றும் பண்பே தலை.

குறள் விளக்கம்:

தம்மை வறுத்தும் தன்மை உடையவரிடத்திலும், கண்ணோட்டம் உடையவராக, அவரது குற்றத்தையும் பொறுத்து நடக்கும் பண்பே சிறந்ததாகும்.

குறள் 580:

பெயக்கண்டும் நஞ்சுண் டமைவர் நயத்தக்க

நாகரிகம் வேண்டு பவர்.

குறள் விளக்கம்:

விரும்பத்தகுந்த கண்ணோட்டம் என்னும் நாகரிகத்தை விரும்பம் சான்றோர்கள், பழகியவர் நஞ்சை பெய்வதைக்கண்டாலும், அதனை உண்டு அமைவார்கள்.

-திருவள்ளுவர்