திருக்குறள்- கனவுநிலை உரைத்தல்

திருக்குறள்

கனவுநிலை உரைத்தல்- அதிகாரம் 122

குறள் 1211:

காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்

கியாதுசெய் வேன்கொல் விருந்து.

குறள் விளக்கம்:

வந்த கனவு காதலர் அனுப்பிய தூதுடன் வந்ததே; அந்தக் கனவுக்குக் கைம்மாறாக என்ன விருந்து படைத்துப் பாராட்டுவது?.

குறள் 1212:

கயலுண்கண் யானிரப்பத் துஞ்சின் கலந்தார்க்

குயலுண்மை சாற்றுவேன் மன்.

குறள் விளக்கம்:

நான் வேண்டுவதற்கு இணங்கி என் மை எழுதிய கயல் விழிகள் உறங்கிடுமானால், அப்போது என் கனவில் வரும் காதலர்க்கு நான் இன்னமும் உயிரோடு இருப்பதைச் சொல்லுவேன்.

குறள் 1213:

நனவினான் நல்கா தவரைக் கனவினால்

காண்டலின் உண்டென் உயிர்.

குறள் விளக்கம்:

நனவில் வந்து அன்பு காட்டாதவரைக் கனவிலாவது காண்பதால்தான் இன்னும் என்னுயிர் நிலைத்திருக்கிறது.

குறள் 1214:

கனவினான் உண்டாகும் காமம் நனவினான்

நல்காரை நாடித் தரற்கு.

குறள் விளக்கம்:

நேரில் என்னிடம் வந்து அன்பு காட்டாத காதலரைத் தேடிக் கொண்டு வந்து காட்டுகிற கனவால் எனக்குக் காதல் இன்பம் கிடைக்கிறது.

குறள் 1215:

நனவினாற் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவுந்தான்

கண்ட பொழுதே இனிது.

குறள் விளக்கம்:

காதலரை நேரில் கண்ட இன்பம் அப்போது இனிமை வழங்கியது போலவே, இப்போது அவரைக் கனவில் காணும் இன்பமும் இனிமை வழங்குகிறது!.

குறள் 1216:

நனவென ஒன்றில்லை ஆயின் கனவினாற்

காதலர் நீங்கலர் மன்.

குறள் விளக்கம்:

நனவு மட்டும் திடிரென வந்து கெடுக்காமல் இருந்தால், கனவில் சந்தித்த காதலர் பிரியாமலே இருக்க முடியுமே.

குறள் 1217:

நனவினான் நல்காக் கொடியார் கனவினான்

என்னெம்மைப் பீழிப் பது.

குறள் விளக்கம்:

நேரில் வந்து அன்பு காட்டாத கொடிய நெஞ்சமுடையவர், கனவில் வந்து பிரிவுத் துயரைப் பெரிதாக்குவது என்ன காரணத்தால்?.

குறள் 1218:

துஞ்சுங்கால் தோள்மேலர் ஆகி விழிக்குங்கால்

நெஞ்சத்தார் ஆவர் விரைந்து.

குறள் விளக்கம்:

தூக்கத்தில் கனவில் வந்து என் தோள் மீது சாய்ந்து இன்பம் தந்தவர், விழித்தபோது எங்கும் போய் விடவில்லை; என் நெஞ்சில் தாவி அமர்ந்து கொண்டார்.

குறள் 1219:

நனவினான் நல்காரை நோவர் கனவினான்

காதலர்க் காணா தவர்.

குறள் விளக்கம்:

கனவில் காதலரைக் காணாதவர்கள்தான் அவர் நேரில் வந்து காணவில்லையே என்று நொந்து கொள்வர்.

குறள் 1220:

நனவினான் நம்நீத்தார் என்பர் கனவினான்

காணார்கொல் இவ்வூ ரவர்.

குறள் விளக்கம்:

என் காதலர் என்னைப் பிரிந்திருப்பதாக அவரைக் குற்றம் சாட்டுகிறார்களே, இந்த ஊரார், பிரிந்து சென்ற தமது காதலனைக் கனவில் காண்பது கிடையாதோ?.

-திருவள்ளுவர்